یادداشت‌نویسان برای نوشتن در دفتر مشق چوبی به روش‌های مختلفی به یادداشت‌های روزانه نزدیک شدند.
همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت، خاطرات یک معنای «روزمره» دارند که فراتر از زمینه تحقیق است.
بنابراین آگاهان پژوهشی احتمالاً به وظیفه تکمیل دفتر خاطرات پژوهشی با ایده های خود در مورد آنچه که دفتر خاطرات مستلزم آن است می رسند.
به‌عنوان مثال، این یادداشت‌ها در صمیمیت مکاشفه‌های یادداشت‌نگاران، تعادل بین بازتاب و گزارش‌های صریح‌تر وقایع و میزان تمرکز خاطرات بر «مسائل بهداشتی» یا گرایش به کاوش در ارتباط بین سلامت و زندگی روزمره متفاوت بودند.
قالب باز به اطلاع‌رسانان اجازه می‌دهد تا در مورد آنچه برایشان مهم است بنویسند و نوشته‌ها را آن‌طور که احساس می‌کنند مناسب هستند، ساختار دهند.
یک مطالعه کیفی اخیر در مورد تجربه ذهنی کاربران خدمات روانپزشکی از درمان خود گزارش داد که مطلعین می توانند انسجام کمی با درمان خود تشخیص دهند، و همچنین هیچ گونه احساس پیشرفت یا هدفی در آنها وجود ندارد.
در عوض، اطلاع‌رسان معمولاً حرکت ظاهراً بی‌هدف بین خدمات را تجربه می‌کردند و احساس می‌کردند که کنترل کمی بر تصمیم‌گیری در مورد دسترسی به مراقبت دارند (اسپیکر و همکاران، 1996). علاوه بر این، فرآیندهای تصمیم گیری سیال هستند.
حتی زمانی که تصمیمی برای اقدام در مورد یک علامت گرفته می شود.
در معرض تجدید نظر است. تصمیمات مورد نظر ممکن است به تعویق بیفتند، لغو شوند یا به دلیل نگرانی های مبرم تر از مسیر خارج شوند.
بنابراین، تصمیم گیری عمومی در مورد سلامت و بیماری از نظر اجتماعی موقعیت دارد و زمینه خاصی دارد.
در طراحی مطالعه ای در مورد استفاده از مراقبت رسمی و غیررسمی، هدف توسعه روش هایی بود که قادر به انعکاس روش های متنوع و بسیار فردگرایانه واکنش افراد به بیماری و نقش زمینه های بیوگرافی، محیطی و اجتماعی در شکل دادن به کمک طلبی باشند.
بحث زیر در مورد داده‌های حاصل از مطالعه آزمایشی، پتانسیل روش «مصاحبه روزانه» را که در بالا ذکر شد، برای انجام این کار روشن می‌کند.
و مزایای خاص قالب کمتر ساختارمند و فرآیند تحقیقی را که دفتر خاطرات باز در داخل آن قرار گرفته است، نشان می‌دهد.
