خرما هلیله به دلایلی معمولاً به عنوان “آب نبات طبیعت” شناخته می شود.
یک لقمه از این میوه لذیذ جوانه های چشایی شما را در ابعادی از طعم فوق العاده شیرین و عمیقاً غنی که یادآور کارامل است، می فرستد.
بافت لطیف، نرم و جویدنی آنها آنها را به افزودنی استثنایی برای دسرها و غذاهای خوش طعم تبدیل می‌کند، از جمله میله‌های انرژی‌زای شکلاتی کره بادام‌زمینی و خرما و کلم بروکسل لعاب‌دار با بالزامیک.
اگرچه فرو بردن دندان در این خوراکی های شیرین ممکن است به نظر برسد که قند زیادی می خورید، خرما به طور استثنایی دارای مواد مغذی است و ممکن است چندین فواید سلامتی را به همراه داشته باشد.
بیایید نگاهی دقیق تر به پیشینه، مشخصات مواد مغذی و تحقیقات مرتبط با مصرف خرما بیندازیم.
خرما که بومی مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری خاورمیانه و شمال آفریقا است، میوه‌های خوراکی است که از گل‌های زرد شکوفه‌ای که روی درخت خرما می‌رویند، پدید می‌آیند.
خرما با قدمت 5500 تا 3000 قبل از میلاد یکی از اولین محصولاتی است که توسط انسان کشت شده است!
اسناد باستان شناسی نشان می دهد که خرما ممکن است از بین النهرین و مصر سرچشمه گرفته باشد و از آنجا به ایران، هند، لیبی و شمال آفریقا سرایت کرده باشد.
این میوه منحصر به فرد بعدها به اروپا و آمریکا معرفی شد.
خرما عمدتاً از کربوهیدرات ها تشکیل شده است. با این حال، محتوای قند بالای آنها نباید شما را از لذت بردن از این خوراکی های غنی از مواد مغذی دور کند.
هنگامی که یک خرمای کامل و فرآوری نشده را مصرف می کنید، قند موجود در میوه به طور طبیعی وجود دارد و حاوی فیبر و سایر ترکیبات گیاهی است که برای سلامتی شما مفید هستند.
طبق گفته انجمن قلب آمریکا، قندهای تصفیه شده و افزوده شده همان چیزی است که باید در رژیم غذایی شما محدود شود.
